https://kentimataxalkidas.blogspot.com/

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2025

Η Χριστουγεννιάτικη κάρτα και η ιστορία της.

 Όσο πλησιάζουν οι γιορτές,

τόσο οι ευχές πρωταγωνιστούν στην καθημερινή μας επικοινωνία.

Τώρα πια μέσω τηλεφώνου, μηνυμάτων και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Με χιλιάδες καρτες-φωτογραφίες απο το ιντερνετ.

Παλιά όμως,μια από τις δημοφιλέστερες γιορταστικές συνήθειες,
ΗΤΑΝ και η ΓΡΑΠΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ των ευχών μας.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, εκατομμύρια κάρτες αποστέλλονταν,
για να εκφράσουν γραπτώς τις ευχές,την ελπίδα και την προσμονή για το μέλλον και τα καλά, που θα έρθουν.
-Η προϊστορία της χριστουγεννιάτικης κάρτας ξεκινά από τον Μεσαίωνα ακόμα,
τότε, που καθιερώνεται στην καλή κοινωνία το έθιμο της αποστολής δώρων.
Ήταν πολύ της μόδας, να στολίζονται τα αριστοκρατικά σαλόνια με ξυλόγλυπτες θρησκευτικές παραστάσεις που έφερναν μαζί τους οι καλεσμένοι στο εορταστικό δείπνο, ενώ όσοι βρίσκονταν σε άλλες πόλεις, έστελναν εγκαίρως τα ξυλόγλυπτα έργα, που με περίτεχνες παραστάσεις υπέβαλαν τις ευχές τους για τύχη και υγεία στην οικογένεια του παραλήπτη.
-Η πρώτη καταγεγραμμένη εμπορική χριστουγεννιάτικη κάρτα εμφανίστηκε στη Βικτωριανή Αγγλία.

Σχεδιάστηκε τo 1843 από τον καλλιτέχνη John Callcott Horsley κατόπιν παραγγελίας του φίλου του Sir Henry Cole. Ο Cole,καθότι πολυάσχολος, δεν είχε χρόνο να γράψει ευχητήριες επιστολές σε φίλους και συγγενείς και ζήτησε τη βοήθεια του Horsley.
Έτσι γεννήθηκε η πρώτη κάρτα και μαζί της μια νέα βιομηχανία.
Στη συνέχεια ο Joseph Cundall, εκδότης εικονογραφημένων ιστοριών για παιδιά, εξέδωσε 1.000 αντίγραφα της κάρτας, τα οποία πουλήθηκαν σχεδόν όλα προς ένα σελίνι το καθένα, για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ένα από τα αντίτυπά της, αυτό που έστειλε ο Cole στη γιαγιά του το1843, πουλήθηκε το 2001 προς 22.500 λίρες κατακτώντας τον τίτλο της πιο ακριβοπληρωμένης κάρτας στον κόσμο.
Με γιρλάντες, φιλανθρωπία και οικογενειακή ευτυχία,
η κάρτα που φιλοτέχνησε ο Horsley είχε το μέγεθος μιας συνηθισμένης ταχυδρομικής κάρτας, έφερε το δημοφιλές ευχετήριο μήνυμα που διατηρείται μέχρι και σήμερα
(Χαρούμενα Χριστούγεννα και ευτυχές το νέο έτος)
και αντικατόπτριζε τα ήθη της εποχής.
Οι γιρλάντες από κισσό που ζωγράφισε δημιουργούσαν ένα ρομαντικό πλαίσιο και τα σχέδιά της αναπαριστούσαν φιλανθρωπικές πράξεις (ένδυσης και σίτισης φτωχών και πεινασμένων).
Το κεντρικό θέμα έδειχνε μια χαρούμενη οικογενειακή συγκέντρωση, όπου τα μέλη της έκαναν μια πρόποση για τα Χριστούγεννα.
Σε αυτή την πρώτη κάρτα ήταν εμφανή και τα δυο βασικά στοιχεία των Βικτωριανών Χριστουγέννων, δηλαδή οι αγαθές πράξεις και ο συνδυασμός καλού φαγητού και ποτού. Σκανδάλισε, μάλιστα τα ήθη της εποχής, το μικρό παιδί, που εικονίζεται στην οικογενειακή συγκέντρωση, να κρατά ποτήρι με κρασί. Αυτό ήταν !
Η χριστουγεννιάτικη κάρτα ήταν πια γεγονός και θα γίνει απαραίτητη συνήθεια τις ημέρες των γιορτών, μάλιστα ανήκει στα έθιμα της προετοιμασίας τους.
Με άνθη, πουλιά και ξωτικά,οι αγγλικές χριστουγεννιάτικες κάρτες που ακολούθησαν (τυπωμένες με τη μέθοδο της χρωμολιθογραφίας) είχαν ρομαντικό ύφος και περίτεχνες ανάγλυφες χρωματιστές μπορντούρες.
Απεικόνιζαν συνήθως άνθη ή πουλιά επάνω στα κλαδιά, χαρούμενα παιδιά με παιχνίδια και λουλούδια στα χέρια, λιλιπούτειες νεράιδες και ξωτικά και γενικά εικόνες φύσης, παιχνιδιού και χαράς. Η βασίλισσα Βικτωρία έβαζε καλλιτέχνες να φιλοτεχνούν κάρτες με πορτρέτα της βασιλικής οικογένειας, προκειμένου να σταλούν σε συγκεκριμένα άτομα.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,εχουμε αναμνήσεις απο καρτ ποστάλ του προηγούμενου αιώνα.


Σίγουρα οι συλλέκτες θα έχουν στην κατοχή τους πολλές καρτ-ποστάλ με Ελληνικά.Αυτές τις βρήκα στο διαδίκτυο.


Η γέφυρα

Εχουμε καιρό να τα πούμε.

Σκεφτομαι πόσο πολύ κακό κάνει ο θυμός στους ανθρώπους.

Και πόσο καλό μπορεί να προκαλέσει ενας καλός λόγος,μια καλή πράξη.

-Πριν καιρό,μάλωσαν δύο αδέλφια

που ζούσαν σε γειτονικές φάρμες.
Ήταν το πρώτο σοβαρό ρήγμα στη σχέση τους.
Για 40 χρόνια, εργάζονταν μαζί ως γεωργοί, μοιράζονταν χωρίς κανένα πρόβλημα τα γεωργικά μηχανήματα, και συνεργάζονταν αρμονικά για την εμπορία των προϊόντων τους.
Όμως, η μακρά συνεργασία τους διεκόπη απότομα.
Η διένεξη ξεκίνησε από μια μικρή παρεξήγηση, εξελίχθηκε σε μια σημαντική διαφορά, και τελικά κατέληξε σε ανταλλαγή πικρών κουβεντών.
Ένα πρωί κάποιος χτύπησε την πόρτα του μεγαλύτερου αδελφού. Εκείνος άνοιξε και αντίκρισε έναν άνθρωπο με την εργαλειοθήκη ενός ξυλουργού.
«Ψάχνω για δουλειά λίγων ημερών” είπε.
“Ίσως έχετε ανάγκη για κάποιες μικρο-εργασίες και θα μπορούσα να σας φανώ χρήσιμος”.
“Πράγματι” αναφώνησε ο μεγαλύτερος αδελφός.
“Έχω μια δουλειά για σένα. Κοίταξε σε εκείνο τον κολπίσκο στο απέναντι αγρόκτημα.
Αυτός είναι ο γείτονάς μου.
Στην πραγματικότητα, είναι ο μικρότερος αδερφός μου.
Μέχρι την περασμένη εβδομάδα υπήρχε ένα χωράφι ανάμεσα μας.
Όμως, έσκαψε με την μπουλντόζα του μέχρι το ανάχωμα του ποταμού και τώρα υπάρχει ένα ποταμάκι ανάμεσα μας.
Λοιπόν, μπορεί να κατάφερε να μ’ εκνευρίσει, αλλά εγώ θα κάνω κάτι χειρότερο.”
“Βλέπεις αυτή την σωρό με ξύλα στο στάβλο; Θέλω να φτιάξεις ένα ψηλό φράχτη.
Δεν θέλω να ξαναδώ το πρόσωπο του.”
Ο ξυλουργός απάντησε: «Νομίζω ότι καταλαβαίνω την κατάσταση.
Πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω και ότι στο τέλος θα ευχαριστηθείς με τη δουλειά μου .”
Ο μεγαλύτερος αδελφός έπρεπε να πάει στην πόλη γα να τελειώσει κάποιες δουλειές.
Έτσι, βοήθησε τον ξυλουργό να μεταφέρει τα ξύλα, και έφυγε για την πόλη.
Ο ξυλουργός εργάστηκε σκληρά κατά τη διάρκεια της μέρας.
Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, όταν ο γεωργός επέστρεψε, ο ξυλουργός είχε μόλις τελειώσει τη δουλειά του.


Τα μάτια του αγρότη γούρλωσαν από αυτό που αντίκρισε.
Δεν είχε κατασκευαστεί ο φράχτης που είχε ζητήσει.
Αντί για τον φράχτη, υπήρχε μια γέφυρα από την μια μεριά του ρέματος μέχρι την άλλη
και από την άλλη μεριά της γέφυρας βλέπει να έρχεται προς το μέρος του ο γείτονας,
ο νεότερος αδελφός του.
Όταν τον πλησίασε, άπλωσε τα χέρια του και αναφώνησε:
“Είσαι ο καλύτερος αδελφός που θα μπορούσα να είχα.
Μετά από όλα όσα έχω κάνει και έχω πει εναντίον σου, έχτισες μια γέφυρα ανάμεσα μας.”.
Τα δύο αδέλφια αγκαλιάστηκαν, μετανιωμένα για ότι είχε συμβεί ανάμεσα τους.
Γύρισαν και είδαν τον ξυλουργό να σηκώνει την εργαλειοθήκη και να την κρεμάει στον ώμο του.
“Όχι, μην φεύγεις, περίμενε! Μείνε λίγες ημέρες.
Έχω κι άλλες εργασίες για σένα », είπε ο μεγαλύτερος αδελφός.
“Θα ήθελα πολύ να μείνω,” είπε ο ΞΥΛΟΥΡΓΟΣ, "αλλά έχω να χτίσω κι άλλες γέφυρες".
Υ.Γ.Η φωτο ειναι απο το διαδίκτυο, μου άρεσε πολύ.

Η Χριστουγεννιάτικη κάρτα και η ιστορία της.

  Όσο πλησιάζουν οι γιορτές, τόσο οι ευχές πρωταγωνιστούν στην καθημερινή μας επικοινωνία. Τώρα πια μέσω τηλεφώνου, μηνυμάτων και ηλεκτρονι...