Αυτή είναι η 1η μου συμμετοχή στην Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη #6
https://ghinimatia.blogspot.com/2020/09/6_21.html
Ευχαριστώ Μαίρη μου για την φιλοξενία.
(εικόνα που μου παρέδωσε η Anna Flo από το pixabay,σε ευχαριστώ φίλη μου.!!)
-Από μικρό παιδί είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία για τις νιφάδες του χιονιού...
Μια παράξενη εφορία, μια χαρά που ήταν μεταδοτική...
τόσο που πολύ θά'θελε να χιονίζει αργά και όμορφα
για να μην τελειώσει ποτέ το όνειρο...
Δεν ξεκολλούσε από το φαρδύ πρεβάζι του παράθυρου...
πάνω στην μικρή φλοκάτη που είχε στρωμένη η μάνα της να μην πουντιάσει.
Οι τοίχοι του σπιτιού είχαν τόσο φάρδος
που αν ήταν ξέσκεπο χωρίς τα κεραμίδια..
θά'τρεχε επάνω του πιάνοντας τα στολίδια
που τα άταχτα τα σύννεφα κρυστάλλωναν τη νύχτα.
Το τζάκι αιώνια πάλευε να καταβροχθίσει της φωτιάς την κάψα
μα το δωμάτιο ψυχρό στης χειμωνιάς τη μέρα. .
Τα κλαδιά του πεύκου χάιδευαν που και που το τζάμι
μεταφέροντας τα νέα απο τα φλύαρα σπουργίτια
που έτρεχαν απάγκιο για να βρούνε,
Το κεφαλάκι της τυλιγμένο με της γιαγιάς το ξόμπλι..
αγάπη και θαλπωρή κουβάλαγε μαζί του.
Προσδοκία για το όνειρο, προσδοκία για ευτυχία...
-Και καθώς οι λεπτές νιφάδες άρχισαν να αφήνουν
τον αργό ντελικάτο χορό τους και να πέφτουν όλο και πιο γρήγορα....
να πυκνώνουν και να γίνονται μεγαλύτερες
'υπνωτιζόταν' ταξιδεύοντας σε μέρη ολόλευκα ονειρεμένα....
**Εκεί, που ήταν όλα τόσο δυνατά...σιωπηλά.
Μόνο οι χορδές του χιονιά, έπαιζαν με τις χιονονιφάδες....
Από βραδύς είχε μαζέψει όλα τα χρώματα και τά'χε κρύψει η καλή του...
το μόνο που τ'άφησε ήταν το λευκό...
το ολόλευκο του φρεσκοστρωμένου χιονιού.
Περπατούσε πάνω στο χιόνι και δεν άκουγε ούτε τα βήματα της...
θέλησε να σταματήσει να ρωτήσει κάποιον...αλλά φοβήθηκε...
φοβήθηκε μην σπάσει σε χίλια κομμάτια το κρύσταλλο του ονείρου....
είχε ακούσει για μία χώρα μαγική ...διάφανη...εύθραυστη..
γεμάτη αγάπη,ειρήνη,ευτυχία..
Με το ξημέρωμα η σκιά του σπιτιού ,της φάνηκε αλλόκοτη...
με σχήματα αταίριαστα για του ματιού τα μέτρα...
Σήκωσε το βλέμμα και κοίταξε πέρα μακριά ...δεν μπόρεσε...
τα πέπλα του χιονιού κρυφτούλι έπαιζαν με την ομίχλη...
Στο βάθος, στα σύνορα του χωραφιού..
εκεί που αρχίζει ο δρόμος...
παράξενη .. πρωτόγνωρη παρέα ,ήρθε απ'τα ψηλά...
Ένα κοπάδι πανέμορφα, περήφανα ελάφια,
το χιόνι χάιδευαν, χορτάρι να τους δώσει.
-Το σκηνικό της είχε χιονισμένα βουνά.....
μονοπάτια απάτητα από ανθρώπων ίχνη...
Το σκηνικό τους είχε χιονισμένα δέντρα,
λίμνες και ηλιοβασιλέματα. ....
-Τη λίμνη με' τα κρύσταλλα...
της παγωνιάς τα δώρα..
.. ο ήλιος την επρόδωσε ...
θέλησε για να φύγει.....
μια αχτίδα έριξε στερνή ,
προτού την χαιρετίσει...ψιθυρίζοντας:
-Την σιγαλιά την βραδινή ...δεν θέλω να την σπάσω......
την προσδοκία του όνειρου..
θέλω να αγκαλιάσω..
Υ.Γ.Παραδίδω την σκυτάλη στην Χριστίνα,
με μια δική μου φωτογραφία.
Τιτλος:Ζωή.
Καλές εμπνεύσεις φίλη μου..
Ωωωω! Τόσες χειμωνιάτικες εικόνες με τόση ζεστασιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όλα αυτά σ' ένα όνειρο, για ένα όνειρο. Έχει μαγεία το κείμενό σου Γιούλη μου.
Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου!!
Σε φιλώ και σου εύχομαι Καλές Γιορτές!
Υ.Γ. Πρέπει να το στείλεις και στην οργανώτρια μας Μαίρη https://ghinimatia.blogspot.com/2020/09/6_21.html
για να ενημερωθούν και οι υπόλοιποι για την ανάρτηση της συμμετοχής σου και να μπεις στη λίστα παρακολούθησης των συμμετοχών.
Γιούλη μου υπέροχο το παρθενικό σου ταξίδι στην Σκυτάλη μας! Με τόσο λυρισμό, και γεμάτο πανέμορφες εικόνες που ταξιδεύεις σε χειμωνιάτικο παραμυθένιο ταξίδι! Σ' ευχαριστώ για την τόσο εμπνευσμένη σου συμμετοχή στο δρώμενο μας! Το μόνο που λείπει κορίτσι μου γλυκό είναι να παραδώσεις την σκυτάλη στον επόμενο παίχτη που είναι η Χριστίνα με την εικόνα που διάλεξες για εκείνη και τη λέξη! Όλα υπέροχα! Φιλιά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι εικόνες! Τι όμορφη περιγραφή, γεμάτη συναισθήματα. Όνειρο η συμμετοχή σου Γιούλη μου και χαίρομαι που η εικόνα μου σε ενέπνευσε με αυτό το αριστούργημα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εικόνα που παραδίδεις στη Χριστίνα θα την εμπνεύσει σίγουρα να διαβάσουμε όμορφες σκέψεις
Και η λέξη ΖΩΗ ...από μόνη της βαρυσήμαντη
Καλές γιορτές εύχομαι με υγεία πάνω από όλα
Σε φιλώ
υπέροχο, νοσταλγικό, γεμάτο εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχαρητήρια!!
Όνειρο πασπαλισμένο με χιονονιφάδες. Όμορφη, ντυμένη με εικόνες και συναισθήματα η συμμετοχή σου. Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εικόνα που παραδίδεις υπέροχη όπως και η λέξη.
Την καλημέρα μου!
Ήτανε σα να διάβαζα ένα παραμύθι! Τόσο αισθαντικές οι εικόνες του, που δεν κατάφερα ν' αντισταθώ. Αφέθηκα να παρασυρθώ μέσα στις λέξεις!
ΔιαγραφήΠολύ ωραία η συμμετοχή σου, Γιούλη! Συγχαρητήρια!
Παραμυθένιες να είναι για ΄σένα και οι "πρωτόγνωρες" γιορτές που έρχονται! Εύχομαι να τις χρωματίσεις με κατάλευκες αναμνήσεις!
Διαβάζοντας την συμμετοχή σου στην σκυτάλη Γιούλη μου νόμιζα ότι ήμουν μέσα σε ένα παραμύθι πασπαλισμένη με χιονονιφάδες σε ονειρικό τοπίο!!
ΔιαγραφήΑξιοποίησες στο έπακρο την όμορφη εικόνα που σου έδωσε η Άννα με την υπέροχη ποιητική γραφή σου γεμάτη εικόνες.
Μπράβο σου... πολύ ωραία και η εικόνα και η λέξη που παραδίνεις στην Χριστίνα..
Καλά Χριστούγεννα Γιούλη μου να περάσεις όμορφα τις Αγιες μερες που έρχονται!!🎄✨
Πολύ ωραίες εικόνες ονειρικές, παραμυθένιες
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια
Όμορφη, ονειρική εικόνα του χιονιού, του χειμώνα, της θαλπωρής. Παλιά στη Θεσσαλονίκη όταν ήμουν μικρή θυμάμαι μία πόλη βυθισμένη στο χιόνι, χιονοπόλεμο στην..Τσιμισκή φίλη μου..η σόμπα πετρελαίου τότε ( μη σε παραξενεύει..μιλάω για πριν 60 χρόνια) έψηνε τα βράδια κάστανα και ο σκούφος ξαι τα κασκόλ απαραίτητα στον παγωμένο Βαρδάρη. Μου έδωσες μία όμορφη αναδρομή στο παρελθόν, τώρα το χιόνι στη πόλη μας μόνο στα ..βουνά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Γιούλη μου! Σ ευχαριστώ για τη σκυτάλη. Θα προσπαθήσω να σε βγάλω ασπροπρόσωπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιούλη μου μας μάγεψες με την γραφή σου, τον λυρισμό και την ευαισθησία που ξεχύνεται και μας συναεπαίρνει...Ζήσαμε το όνειρο της αφήγησής σου και είδαμε τις εικόνες του χιονιού, των ελαφιών, του παιδικού κεφαλιού τυλιγμένου με της γιαγιάς το ξόμπλι....Σ΄ευχαριστούμε γιά το ονειρικό σου κείμενο....περιμένουμε την έμπνευση που θα δώσει στην Χριστίνα η εικόνα και η λέξη που επέλεξες!!! Φιλιάαααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα υπέροχο ονειρεμένο τοπίο, με αγαπημένες μορφές και εικόνες απ' τα παλιά. Συγχαρητήρια για την έμπνευση και τη συμμετοχή σου Γιούλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ευχαριστούμε που έβαλες λίγο καλοκαιράκι στο τραπέζι, με την εξαιρετική σου φωτογραφία!
Το έχουμε ανάγκη...
Γιούλη αγαπητή μας φίλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαθώς περνάει ο καιρός, έχουμε τη χαρά να γνωρίσουμε όλο και καλύτερα τη γραφή σου αλλά και την ομορφιά που βγαίνει από μέσα της. Με πηγές την καρδιά και τον συναισθηματικό σου κόσμο, παραδίνεις σε όλους εμάς ένα μικρό αριστούργημα. Ένα ποίημα θαυμάσιο που είναι γεμάτο λεπτή, τρυφερή λογοτεχνική γραφή, υπέροχες εικόνες. Που να μείνει και να θαυμάσει κανείς. Σε κάθε σου στροφή παραμονεύει και κάτι ξεχωριστό, κάτι υπέροχο.
Περιγραφή, λεπτότητα. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στον κόσμο που περιγράφεις λες και πραγματικά είναι τόσο εύθραυστος μέσα στο κρύσταλλό του.
"Την σιγαλιά την βραδινή ...δεν θέλω να την σπάσω......
την προσδοκία του όνειρου..
θέλω να αγκαλιάσω.."
Κοίτα πόσο υπέροχα κλείνεις το ποίημά σου. Μπράβο αγαπητή μας φίλη, ειλικρινά ένα μεγάλο μπράβο.
Η δε εικόνα σου, κλασική γωνιά της Ελληνικής φύσης με μια σου λέξη κληροδότημα για την Χριστίνα, "Ζωή"
Ένα ακόμα παζλ υπέροχο στην πανέμορφη 6η τροχιά της Σκυτάλης μας.
Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα φίλες και φίλε.Χαρά μεγάλη μου δόσατε με τα σχόλια σας.!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜολις γυρισα απο την δουλεια.Κι αυτη η εβδομάδα θα ειναι γεματη.
Θα σας μιλήσω ατομικά το Σ\Κ.
Καλα να κυλίσει κι αυτη η εβδομάδα σας.
Καλωσόρισες στη σκυτάλη Γιούλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόλαυσα τη συμμετοχή σου,,γυρνώντας στα παλιά, όπως η Αχτίδα.
Το χιόνι ως το γόνατο κι εμείς παίζαμε στις αλάνες.
Κρίμα για τα σημερινά που στερούνται όλα αυτά τα πλούτη.
Καλές γιορτές και φιλάκια πολλά
Τι όμορφη συμμετοχή. Ονειρική! Γεμάτη συναισθήματα κι εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στη Σκυτάλη. Όμορφο να ανταμώνει η γειτονιά σε δρώμενα!
Σε φιλώ Γιούλη μου!