*Μόλις 'συναντούσε' τα σύννεφα στον ορίζοντα,
εκεί μέσα έτρεχε να κρυφτεί η ψυχή της.
Και καθώς το σώμα της απο μακρυά κλεφτές ματιές τους έριχνε,
γνωρίζοντας κάποιον καβαλάρη,κάποιο καράβι,κάποιο γνωστό πρόσωπο
αγαπημένο...χαμογελούσε με χαρά και προσμονή
Αυτά τα βαμβακένια σύννεφα τρελά παιχνίδια παίζουν,
κυνηγώντας την ,στην υπόσχεση της βροχής.
Γιούλη Μαραβέλη 18/12/14.
Φωτο:Απο την παλιά γέφυρα της Χαλκίδας...κοιτάζοντας την...ιχθυόσκαλα.
Σιγά-σιγά γνωρίζω τη γραφή σου. Και το φως που κρύβει στις λέξεις της. Μαζί με τις εξαίρετες εικόνες σου. Την καλησπέρα μου Γιούλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Γιάννη,καλό σου βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα και καλώς βρεθήκαμε
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ανακάλυψα από το μπλοκ της αγαπημένης μας, Άννας!
βλεπω πως ειμαστε και συμπατριώτισσες.
θα χαρω αν ερθεις και εσυ στο σπιτικο μου: https://ekfrastite.blogspot.com/
καλη συνεχεια!
Καλησπέρα Κική.Χαίρομαι για την γνωριμία μας.!!!!
ΔιαγραφήΑλλα να είσαι κι Ευβοιώτισσα.!!Ακομη πιο πολύ.
Μετα χαράς θα το κάνω.
Όμορφοι στίχοι, Γιούλη μου. Και η φωτογραφία από την αγαπημένη Χαλκίδα εκπληκτική. Τα σύννεφα στον ουρανό θυμίζουν πίνακα ζωγραφικής. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Μια μου.!!!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ. Πάντα υπάρχει δικαιολογία για..έμπνευση.
Φιλιά κι απο εμένα.
Θα συμφωνήσω με την φίλη Mia.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφοι στίχοι που συνοδεύουν έναν...πίνακα ζωγραφικής!!
Καλώς σε βρήκα Γιούλη :)
Καλησπέρα Μαρία.Καλώς όρισες.Σε ευχαριστώ.!!
Διαγραφή