Παραμυθάς.

 Καλο ξημερωμα.

-Σκέφτομαι καμμια φορα,πως άλλαξαν έτσι οι εποχές.

Απομακρυνθηκαμε ο ενας απ'τον άλλον.

Ακομη και μεσα στο σπιτι.

Ενας μπροστα στην τι βι στο σαλονι,τα παιδια στα λαπ τοπ,η μανα στην κουζινα με την τηλεορασιτσα πανω στο ψυγειο,να στηνει αυτι στην Ελληνικη σειρά,καθώς μαγειρευει..

Θυμάμαι τότε...παλιά...εεε ενταξει στα 64 ειμαι..μαζευομαστε όλοι γυρω απ'το τζάκι..ο παπους Γιωργος να λέει παραμυθια.

Που τα θυμοταν ολα.

Μικροι και μεγάλοι ακούγαμε.

Και ήταν τοσο...μαγικά αυτα τα παραμύθια..φορές,τον έπαιρνε ο ύπνος.

Η κουραση της μερας στον κήπο ή στο αμπελι μας στις "Κοκαλιτσες'τον νικούσε.

Έσμπρωχνα εγω το χερι του...και μετά παπου.;

Τιναζοταν ο καλος μου..και με μισομασημενα λογια μεταξυ ύπνου και ξυπνιου,επιανε την..συνεχεια.

-Μα παπουυυυ αυτο το ξανα είπες..

Παραμύθια...τι ειναι τα παραμύθια;

Είναι λαϊκές ιστορίες που έφθασαν στις μέρες μας από στόμα σε στόμα, 

είναι ιστορίες που έλεγαν οι άνθρωποι στα νυχτέρια τους, στα μακρινά ταξίδια τους. 

Στις απλές κσθημερινές  συγκεντρώσεις τους για να διασκεδάσουν ..μα και για να ξορκίσουν τους φόβους τους.

Που ακομη κι αν ειχαν και δράκους και στοιχειά,πάντα στο τελος το καλο θριάμβευε κι ο αδικημενος εβρισκε το δικιο του.

Ιστορίες που στην ουσια ήταν διδακτικές..

Ιστορίες που τις έλεγαν άνθρωποι που είχαν το χάρισμα, οι παραμυθάδες! 

Κάτι ψευταράδες!!! που λέγανε αλήθειες!!!!!!!!!!!!

*Πως αλλαξαν όμως οι εποχές..τώρα οι παραμυθάδες δεν ειναι οι απλοί καθημερινοί ανθρωποι του λαού...δεν είναι ο παπούς και η γιαγια διπλα στο τζάκι που αυτό που σου μετέφεραν ήταν μαθήματα και παραδείγματα ζωής.

Τώρα..οι παραμυθάδες είναι μορφωμένοι λαοπλάνοι..που σκοπό εχουν τον αποπροσανατολισμό ολόκληρων εθνών και την καταστροφή τους...εκμεταλευόμενοι όλα τα μεσα(ΜΜΕ) για την επίτευξη του στόχου τους.

Ξέρεις τι παθαίνουμε φιλαράκι αν δεν κρατήσουμε γερά αν δεν προσπαθησουμε να συνεχισουμε τις παραδόσεις μας και τις πολιτισμικές μας δραστηριοτητες;

Αγαλματοποίηση της συνισταμένης της νόησης.

Με απλα λογια:Θα γινουμε πιονια τους,χωρις κριση,χωρις αντιστάσεις,χωρίς όχι.

:Αν ο άνθρωπος εχει ομαδικές δραστηριότητες,σε μια λέσχη,σε εναν σύλλογο,σε μια ομάδα ,πολιτιστικές ,υπάρχουν παντου στην Ελλαδα,και κοινωνικές,να γινει μέλος σε καποιο δρώμενο στην γειτονια ή την πολη του,ή το χωριό του,ενα καφεδάκι στις φιλες,ενα καφεδάκι στην βόλτα,τότε απεχει πολλες ωρες απο τον 'βομβαρδισμο'.Οταν αντι να δει μια στημενη ταινία,δει μια ποιοτική ή διαβάσει ενα βιβλίο,τότε ειναι κερδισμένος και ψυχικα.Οταν πιανουμε το κεντημα ή το πλέξιμο στο χέρι,κι αντι να ακουμε τα  πρωιναδικα,μεσημεραδικα κουτσομπολιά,βαζουμε μουσική της επιλογής μας,τότε ειμαστε πιο κερδισμένες,πιο ΄ηρεμες.

Οταν βγούμε απο το καβούκι μας και αρχίσουμε να βοηθάμε γύρω μας,απο τον ποιο απλό τρόπο,ως τον πιο σύνθετο,τότε κερδισμένοι είμαστε ολοι μας.

Οταν αντι να κατηγοράμε συνεχως τα παιδια μας,γιγαντόνωντας τα λάθη τους και τις ελλειψεις τους,τα πλησιάζουμε με αγάπη και φιλικη κουβέντα,τότε χτίζουμε την αυριανή κοινωνία,πιο σταθερα.Μπορει τις περισσότερες φορές να μας λενε αυτα τι ξερουν λογω των ΜΜΕ,αυτο ομως,δεν σημαίνει πως αυτο ακριβώς δεν θα το συζητησουμε και δεν θα το αναλυσουμε.Με την αγάπη μου..

Γιούλη Μαραβέλη 7/12/22