Δι'ευχών.

 Ευχή....ευχές..

Δι'ευχών...

Πόσο μαγική επήρεια μπορεί να έχει μια ευχή..

Καλή-μέρα,καλή'σπέρα,καλό ταξίδι,

καλή επιτυχία,με το καλό να ξανασυναντηθούμε,καλή ανάρρωση...όπως και να το πεις και σε όποια συναισθηματική φάση βρισκόμαστε,δεν παύει  να είναι μια θετική αύρα αγάπης,ενδιαφέροντος,καλοσύνης,

ανθρωπιάς.

Ενα μοίρασμα που σε ακολουθεί...

Έχω την εντύπωση πως αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα που ευχόμαστε,

αλλά και μας αντεύχονται,

οι άνθρωποι συνδέονται μεταξύ τους..αισθάνονται διαφορετικά.

Ακόμη και όταν η ευχή γίνεται προσ-ευχή τότε είναι ενα μοναδικό προσωπικό δόσιμο για ένα αγαπημένο πρόσωπο,αλλά και για εμάς τους ίδιους.

-Πριν λίγα χρόνια που είχα την άνεση να περπατάω κάθε πρωί πριν πάω στην δουλειά...έκανα την διαδρομή απο το σπίτι μου προς την Ψηλή γέφυρα της Χαλκίδας,πριν βγει ο ήλιος.

Καλημέριζα όσους συνανθρώπους έβλεπα στο δρόμο,αλλά και αυτοί με καλημέριζαν,ίσως είναι αυτή η...συνενοχή...που κάνουμε κάτι παρόμοιο...είτε συνοδοιπόρους στην πρωινή βόλτα,είτε στον δρόμο της επιστροφής.

Και ήταν όμορφο πράγμα,διότι παρόλο που οι περισσότεροι ήμασταν άγνωστοι μεταξύ μας,αυτός ο ευγενικός ευχετικός χαιρετισμός έδειχνε την ανθρωπιά,την ευγένεια την καλοσύνη του καθ'ενός. 

Έστελνε πίσω από τον καθένα,θετική αύρα....αλλά πάντα υπάρχει και ο...αντίλογος στον λόγο.Κάποια κυρία σταματάει απότομα με κοιτάζει επιθετικά και μου λέει:Γνωριζόμαστε.?

Όχι της απαντώ. 

Εγώ σας έδωσα μια ευχή.

Εσείς μπορείτε να την κάνετε ότι θέλετε. 'Κόκκαλο' η κυρία.