Καλησπέρα.!!!
Η αλήθεια είναι πως κάθε άνθρωπος είναι ευτυχισμένος όσο του επιτρέπει το μυαλο του.
Σοφή κουβέντα πραγματικά.
Αν το καλοσκεφτείς,πολλές φορές έχεις δει τέτοιες περιπτώσεις.
-Καθόμαστε στο καφενείο του χωριού,περιμένοντας το λεωφορείο για την Λίμνη,έκανα μαθήματα χειροτεχνίας στο δημοτικο σχολειο για τις γυναίκες του χωριού,θά'ταν το 1986 ..πίνοντας εναν καφέ..έφτιαχνε και κάτι γλυκά ταψιου η ..αθεόφοβη η γυναίκα του καφετζη...άσε τι να σας λέω...κολαση.
Με υλικά αγνα.Γάλα απο την κατσίκα τους,αυγά απο τις κοτούλες τους,αλεύρι απο το σιτάρι τους.
Έβαζε και..μπεκ μου έλεγε(μπέικινγκ)..
Μου άρεσε να μιλώ με τους ηλικιωμένους πάντα.Εχουν να διηγούνται πολλές ιστορίες τους.Φιλοσοφούν συζητώντας με το ύφος του μεγάλου,παντογνώστη κοσμογυρισμένου ανθρώπου.
Δεν έχει σημασία αν δεν έχουν φύγει μακριά απο το χωριό τους..το ραδιόφωνο,η τηλεόραση,το τηλέφωνο είναι πάντα το μέσον που τους ταξιδεύει.
Το μυαλό του ανθρώπου μου έλεγε ο καφετζής καθώς περίμενα,είναι σαν την μηχανή των αυτοκινήτων..τον κοίταξα με ενδιαφέρον..
Αλλο μπορεί να τρέξει μέχρι 50 χλμ.γιατι ειναι σαραβαλάκι..άλλο μέχρι 100..είναι πιο καινούριο.
Αλλο πάλι τρέχει με 200..ειναι πιο ακριβο και όλοι τρώνε την..σκόνη του.
Το παν είναι να καταφέρεις να βρεις συντροφο που να "τρέχετε"το ίδιο.Αλλιώς την έβαψες....
Να δες εμένα..πήρα τη Μαριω..καλο κορίτσι είναι..πενήντα χρόνια που την εχω..μα τι τα θές ..δεν στροφάρει το ρημάδι..
Αυτο είναι το παράπονο μου.
Μην νομίζεις πως φταίει..καλός άνθρωπος είναι και νοικοκυρα..έτσι γεννήθηκε βλέπεις......
-Μπορεί να είναι κι έτσι μπάρμπα Νικο του λέω,μπορεί να είναι κι αλλιώς.!!
-Τι θες να πεις.?
Με ρωτάει.
-Να...τόσο καιρό που περνάω απο τον καφενέ σας,την Μαριώ βλέπω να ξεπατώνεται στις δουλειές κι εσένα να φιλοσοφείς αραχτός στην μια καρέκλα,και τα πόδια στην άλλη...
Αλλά αυτή δεν παραπονιέται,ούτε διαμαρτύρεται,μόνον δουλεύει και χαμογελά.....
Οι φωτογραφίες είναι τυχαίες απο το ίντερνετ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου